Zaterdag 12 oktober was het dan zover: het debuut van Voorburg in de landelijke KNSB competitie. We zijn ingedeeld in de 6e klasse I, en hoewel we op basis van gemiddelde rating een goede kans maken om mee te strijden voor de ereplekken, is het zeker geen makkelijke poule.
We trapten af uit tegen Overschie 2, op papier een taaie tegenstander, en we begonnen gelijk met twee invallers; Siyar Zengin en Bert van Dijken.
En hoewel het een prachtige zaterdag zou worden, leek het daar in het begin totaal niet op: Yvo was samen met Leo, Dorus en Rik vast komen te staan achter een ongeluk en zouden niet op tijd zijn voor de aanvang welke om 1300 uur gepland stond. De wedstrijdleider bleek onverbittelijk en om 1300 uur stipt werden de klokken aangezet, in eerste dus met slechts 4 spelers van Voorburg aanwezig. Uiteindelijk kwamen Yvo en consorten zo’n 40 minuten na aanvangstijd aan, wat toch een behoorlijk nadeel is op dit niveau.
We begonnen erg goed; Siyar kreeg op bord 3 met wit Frans tegen zich waarna hij zich van de afruilvariant bediende. Dit pakte zeer goed uit; al snel won hij de pion op h7 met een klassiek trucje waarna hij zijn tegenstander vol tegen de spreekwoordelijke muur zette en al snel een matdreiging invlocht welke enkel met verder materiaalverlies voorkomen kon worden; al op zet 15 geloofde zijn tegenstander het wel en konden de stukken opgeborgen worden en stonden we met 1-0 voor.
De volgende die klaar was was uw teamleider op bord 2. Ik kwam met zwart zeer goed uit de opening (een geweigerd Wolga-gambiet), en kwam snel comfortabel te staan. Zoals wel vaker won het ongeduld het en ging ik voor een snelle pionwinst met een toren die binnenkwam op de tweede rij; dat moet toch goed zijn? Ik had echter een paardmanouvre naar a5 gemist voor wit, welke tot een geforceerde zettenreeks leidde waarmee wit een pion terugwon en er een stelling op het bord kwam die potremise was. Na 25 zetten werd de vrede getekend: 1,5-0,5 voor Voorburg.
Yvo kreeg op bord 6 een taaie tegenstander, 1 die in het verleden een rating tot boven de 2000 had, maar na een ernstig ongeluk enkele jaren terug nooit meer terug gekomen was op dat niveau. Daarnaast speelde hij erg snel: aan het einde van de partij zou hij meer tijd overhebben dan waarmee hij begon! Niet fijn voor Yvo die al met 40 minuten achterstand was begonnen. Desondanks kwam er al snel een remise-achtige dichtgeschoven stelling op het bord. Ergens nam Yvo de verkeerde afslag en helaas maakte zijn tegenstander toen korte metten: 1,5-1,5.
Jan had op bord 4 al snel een pion gewonnen en ondanks taai verzet kon hij langzaam doordrukken en gaf hij het voordeel niet meer uit handen. 2,5-1,5 voor Voorburg terwijl het er op de overige borden goed uitzag.
Rik op bord 5 had na een mooie aanval een dame en een handvol pionnen overgehouden tegen twee torens. Hij speelde het met vaste hand uit en de stand begon er op te lijken: 3,5-1,5 voor Voorburg.
Toen Bert op bord 8 ook nog eens doorzette (na een lastige opening met enkele verraderlijke wendingen) en materiaal won, gaf zijn tegenstander zich gewonnen. De eerste zege was een feit! 4,5-1,5 voor Voorburg. Daarnaast stond Leo op bord 1 gelijk en Dorus op bord 7 gewonnen. Dat zou dus een ruime overwinning worden.
Echter, Leo zag na lang gelijk te hebben gestaan in tijdnood een trucje van zijn tegenstander over het hoofd waarmee hij fataal pionverlies leidde. Geen schande met zo’n achterstand in tijd, maar wel jammer. Dan moest Dorus maar zorgen voor de ruime overwinning: er was een eindspel van K+D met twee pionnen tegen K+D op het bord gekomen en de pionnen rukten mooi op.
Helaas sloeg het noodlot toe; na eerst de zekere winst weg te gooien en een remise-stelling te bereiken gaf Dorus tot overmaat van ramp ook nog zijn Dame weg. Daarmee werd de eindstand 4,5-3,5. Een mooie start maar de volgende ronde tegen favoriet DSC zullen we er een schepje bovenop moeten doen.
Al met al een geslaagde zaterdag die smaakt naar meer!
Partijen hieronder, soms met commentaar van de spelers:
Bord 1: Heuvel van den, K.N. (Kris) 1923 Bolle, L. (Leo) 1960 1 – 0
Na een moeizame partij wist ik er een klein voordeel uit te peuteren. Zet 47 van mij werd verrassend weerlegd door mijn tegenstander. Mijn voordeeltje van +0.55 veranderde in -0.92. Op zich nog geen ramp, maar na mijn blunder op zet 49 was het gedaan. Dit gebeurt vaak bij het schaken. Je denkt een plan uit, plots blijkt dat het toch niet klopt en je stapelt wat aangeslagen er nog een fout bovenop.
Bord 2: Dirks, M.A. (Mario) 1762 Bakker, K. (Klaas) 1968 ½ – ½
Bord 3: Kuin, A.J. (Arjen) 1779 Zengin, S. (Siyar) 1749 0 – 1
Bord 4: Bothof, D.W. (Dick) 1642 Langeveld, R. (Rik) 1810 0 – 1
Commentaar staat in de partij.
Bord 5: Simsek, R. (Recep) 0 Kroon, J. (Jan) 1832 0 – 1
Bord 6: Brunings, M.K. (Murphy) 1823 Kuhling, Y. (Yvo) 1767 1 – 0
Achteraf zei de wedstrijdleider dat mijn tegenstander vier jaar geleden nog een 2000+ rating had. Geen excuses, in deze partij heb ik rond de 20e zet verzuimd door te drukken toen ik daar wel de mogelijkheid toe had. Bovendien heb ik dames afgeruild in een stelling die daar niet om vroeg en besloot later ook nog mijn perfect gepositioneerde paard af te ruilen voor een beperkte loper. Twee tactische fouten die me zouden opbreken. Ik had een resultaat moeten binnenhalen voor het team. Het werd een soort Londen waarin ik met zwart voor een ‘moderne defensie annex Benoni mix’ koos, die me best veel spel gaf. Telkens echter als mijn opponent de optie had om de stelling dicht te schuiven, besloot hij daartoe. In het eindspel was zijn paard sterker tegen mijn loper. Opmerkelijk detail: hij eindigde de partij met méér tijd dan waarmee hij begon.
Bord 7: Manni, D. (Daan) 1660 – Brouwer, D. (Dorus) 1814 1 – 0
Het stond lang redelijk gelijk, tot mijn tegenstander mij toeliet om een pion te promoveren. Vervolgens blunderde ik echter remise, en daarna liet ik mijn dame hangen. Karma!
Feelders, G. (Geoffrey) 0 Dijken van, B.S. (Bert) 1798 0 – 1
