Skip to content Skip to footer

Vader en zoon op toernooi

Vader en zoon op Amsterdam Chess Tournament (deel 2)

Inmiddels zijn we in ronde 5 beland en heb ik mij de afgelopen dagen verder verbaasd. Weet u, in het vorige verslag noemde ik het 10-jarige mega-talent uit Rusland dat gewoon goed mee doet in notabene de A-groep.  Ik had kennelijk niet goed gekeken want hij was (helaas voor de volwassenen) niet de enige (Rus). Overigens staat in deze groep GM Evgeny Aleseev (ook een Rus) bovenaan.  

In groep B was namelijk ook zo’n talent aanwezig. Ook pas 10 jaar oud en nu al met de titel WCM. U denkt WCM ? Ja, dat is een titel voor vrouwelijke schaakmeesters. Pfff, het kon dus nog gekker. En hoe doet zij het dan ? Wel, ze staat “ gewoon” bovenaan. Ze luistert naar de naam Margarita Zvereva, een naam om te onthouden.

Kennelijk hebben deze 2 supertalenten ook hun klasgenootjes meegenomen. Want in groep C staan eveneens 2 10-jarige talenten bovenaan. En in groep D zelfs een 9-jarige. Wat doen ze daar in Rusland toch anders dat zij zoveel jonge schaaktalenten ontwikkelen ? Wat bij mij opvalt is hun goede positie-spel gecombineerd met uitstekend time-management. We spelen met een tempo van 90 minuten/40 zetten en daarna 30 minuten uitspelen  (inclusief 30 seconden exta per zet). Deze jeugdspelers gebruiken ook echt hun volledige tijd. Knap.

Hoe deden wij het in ronde 3 en 4 ? Jie-Ren speelde in ronde 3 met zwart de Pirc. Kwam goed uit de opening en belande in een zeer lastig (ja, daar is ie weer) eindspel. Deze keer trok Jie-Ren aan het kortste eind. Zijn tegenstander had een tempo meer en won. In ronde 4 wit en al snel stond Jie-Ren enkele pionnen voor. Helaas drong zijn tegenstander met Dame de koningsstelling binnen en dwong met eeuwig schaak remise af.

Ikzelf mocht in ronde 3 tegen een jongedame. Luisterend naar de naam Sandra Keetman. Een jeugdig talent uit een schaakfamilie. Haar iets oudere zus speelt in de A-groep (Maaike Keetman). Met een elo-verschil van bijna 300 punten kon ik mij dus opmaken voor een zware battle. En dat werd het ook. Met zwart speelde ik de Leeuw. De agressieve zet f4 kwam op het bord. Dit levert vaak prachtige (mits zwart het goed speelt) positonele partijen op , zeker als er tegenovergesteld gerokeerd wordt. Zo ook dit keer. Ik bedacht een matplan. Het zag er , dacht ik al thans , goed uit. Maar dan wordt het verschil in rating ( en leeftijd) toch wel merkbaar. Sandra zag nog juist een paardzet die de enige verdediging opleverde. Enkele zetten later stond ik 2 pionnen achter in het eindspel en kon opgeven.

In ronde 4 speelde ik met wit tegen een 1650-speler. Wederom een siciliaanse draak. Deze keer veranderde ik enkele zetten in de witte opstelling. Pas bij de 23e zet werd het eerste stuk geslagen. Hierbij verloor ik een pion maar zadelde mijn tegenstander wel met een dubbelpion op. Met beide spelers in tijdnood (voor de 1e tijdscontrole) dacht mijn tegenstander een stuk te moeten offeren. Dit bleek niet juist te zijn. Eindelijk weer winst.

Wordt vervolgd.

 

 

Leave a Comment

0.0/5