Afgelopen maandag heeft Voorburg 2 de belangrijkste wedstrijd van het seizoen gespeeld. Schaakmat Westland 2 was op papier sterker, maar het uiteindelijke verschil veel wel mee. Gemiddeld ongeveer 50 rating punten hoger. Het was een zeer spannende wedstrijd! Vooral bij Yvo die tot het laatste moment door blijf vechten voor een winst, wetend dat we alleen met dat halve punt nog kans hadden op het kampioenschap. Terwijl iedereen er omheen toe keek. Helaas is het ons net niet gegund geweest. Met 4,5 tegen 3,5 lopen we dit jaar zeer waarschijnlijk promotie mis. Alle invloed die wij hebben is onze eigen partijen winnen en hopen op een (onwaarschijnlijke) misstap van Schaakmat Westland. Verder wil ik nog opmerken dat het natuurlijk zuur is dat we het kampioenschap niet meer kunnen winnen, maar dat het toch gaaf is geweest dat we direct hebben kunnen mee strijden voor promotie na vorig jaar te zijn gepromoveerd.
Partij 1: (Zwart) Vreugdenhil, F. (1900) vs. (Wit) Boheemen van, T. (1903)
(Resultaat: 1 – 0)
Voor mij was het een dubbele avond. Ik had een mooie lijn voorbereid in de Tromprowsky. Op basis van online activiteit van mijn tegenstander zou hij dit statistisch 100% gaan spelen. Niet dus. Vanaf zet 3 was het dus gewoon schaken.
Desalniettemin was ik niet ontevreden over hoe ik de opening uitkwam: ondanks dat de computer het gedurende het hele potje gelijk vindt opgaan, heeft wit in het middenspel meer dreiging en ontwikkeling.
Gezien Wit rokeert op de damesvleugel en zwart rokeert op de Koningsvleugel werd het een race: welke kleur pionnen kunnen als eerste de koning van de tegenstander openbreken? Wit had een tempo extra maar zwart had meer pionnen kunnen mobiliseren..
Het spel eindigt met een zure nasmaak. Toen ik nog 5 minuten op de klok had stopte ik met noteren. Zoals je kan zien was het spel toen nog prachtig in balans en waren zetten tot op dat moment van beide kanten zuiver en accuraat. Daarnaast was het ook nog retescherp. Wit heeft in het eindspel met 1-2 minuten op de klok de partij verloren. De partij slipte weg en eindigde zelfs met een blunder onder tijdsdruk. Desondanks het resultaat ben ik blij met de pot en de druk die ik kon uitoefenen op bord 1.
Partij 2: (Wit) Merle, R. (1864) vs. (Zwart) Langeveld, R. (1835)
(Resultaat: ½ – ½)
Na het verlies ga je zelf natuurlijk ook direct nadenken. Had ik er maar meer uitgehaald. Als ik terug kijk ben ik niet ontevreden. In een Ruy Lopez zijn een paar foutjes snel gemaakt, maar ik had best snel een fijne positie. Het enige moment waar ik echt meer had kunnen doen was na 28. h4. ik miste dat na Bxe4 en Qxe4 ik toren Rd2 had kunnen spelen. ik dacht dat het paard gewoon weg zou gaan. Dit kan niet omdat je dan met de Queen naar f2 gaat. 38 Kf2 was ik trouwens ook blij mee, want als er Qb7 was gespeeld had ik meer moeite gehad met de positie verdedigen.
Partij 3: (Zwart) Pietersma, D. (1832) vs. (Wit) Kroon, J. (1806)
(Resultaat: 1 – 0)
Partij 4: (Wit) Etten van, R.W. (1803) vs. (Zwart) Kuhling, C. (1786)
(Resultaat: 0 – 1)
Bord 4 heette officieel een ‘Benko Gambit half accepted: pawn return variation’. Mijn tegenstander (wit) kwam beter uit de opening, en domineerde het bord tijdens het middenspel. Echter, hij wist het niet af te maken en blundert op gruwelijke wijze een toren in het eindspel, waarna hij opgaf. Sommige potjes win je niet met voorbereiding in de opening, of een grote mataanval, maar door te blijven azen op kleine kansjes en complicaties in de stelling houden terwijl je objectief slechter staat.
Partij 5: (Zwart) Hijkoop, W.J. (1798) vs. (Wit) Grammatico, S. (1784)
(Resultaat: ½ – ½)
In my game, we soon reached a Catalan vs Slav pawn structure, where White is more comfortable, mainly due to Black’s light square bishop out of play. In the early middlegame, however, White looses a central pawn, but then threatens to win an exchange. The resulting position is very sharp and White emerges with a full piece up, after a pawn fork, an exchange sacrifice, an intermediate pawn capture that threatens checkmate, while the White queen and bishop were hanging. White then exchanges queens and enters a rook and knight vs rook endgame. Instead of resigning, Black remains solid and exploits a mistake by White to fork rook and knight with the king. The finale is a rook endgame with almost symmetric pawn structure that inevitably leads to a draw.
Partij 6: (Wit) Nieuwkerk van, D.M. (1837) vs. (Zwart) Kuhling, Y. (1745)
(Resultaat: ½ – ½)
Pijnlijk om achteraf te zien. Ik heb op zet 44. een onafwendbaar mat in 3 over het hoofd gezien. Even qua setting: ik zit binnen mijn laatste minuut terwijl mijn tegenstander nog een half uur op de klok heeft. Een soort verdraaide Caro-Kann werd een middenspel waarin ik beter stond, maar wit weet zich te handhaven. Ik blunder een kwaliteit door een pion op te rapen. Daarop besluit ik all in te gaan en dat geeft verrassend actief spel. Ik sla een remise aanbod af omdat we als team 4-3 achterstaan. Er komt een eindspel op het bord waarin mijn T + 3 heel kansrijk staan tegen zijn T + P + 3. Inmiddels staat er een haag van mensen rond het bord en speel ik al veertig zetten op increment. Ik blunder één pion weg en die andere twee worden tegen de toren afgeruild. Blijft mijn toren tegen zijn paard over. Ik probeer nog wat maar moet schikken in de onvermijdelijke puntendeling.
Partij 7: (Zwart) Hofland, J. (1786) vs. (Wit) Denie, M.M. (1758)
(Resultaat: 1 – 0)
Partij 8: (Wit) Dekker, J.C. (1827) vs. (Zwart) Mes, H. (1675)
(Resultaat: 0 – 1)
Ik speel graag het englund gambit, nu in de hartlaub charlick variation; na enig geschuif kreeg ik druk via de open lijnen in het centrum; de witte koning probeerde te vluchten via de lange rochade. Met mijn ijzersterke loper op d3 kon wit de pionnen storm niet meer stuiten. Een leuke partij en een mooie laatste zet die van chess.com 2 uitroeptekentjes kreeg
