Op het PK voor senioren heb ik mij laten overrompelen door mijn tegenstander. Terwijl ik zelf (met zwart) juist in de startblokken stond om in de aanval te gaan, kwam mijn tegenstander met zijn dame op mijn koningsstelling af (12. Da4) . Tegengesteld rokeren staat meestal voor een partij met vuurwerk. Wel is het goed opletten dat de koningsstelling na een lange rokade goed verdedigd blijft.
Vanuit de Scandinavische opening kwam de volgende stelling op het bord.
Stelling na 12. Da4
Wit valt indirect de pion op a7 aan. Wel moet hij nog eerst het paard wegjagen met b5. Maar je weet, als zwartspeler, dat dit logischerwijs gaat komen.
Wel heeft wit zich in een aftrekaanval op zijn dame gemanoeuvreerd. Niet prettig natuurlijk voor wit, want deze kan gelijk uitgevoerd worden (Pxd4). De onprettige gedachte dat wit hierna a7 kon slaan en ik het gevoel kreeg dat ik hierna zo goed als mat zou gaan, deed mij besluiten om Kb8 te spelen. Nu hoor ik mijn schaaktrainer vertwijfeld zeggen dat ik zoiets beter uit kan rekenen, in plaats van op mijn gevoel afgaan. En ook in dit geval heeft hij gelijk.
Een toeschouwer vroeg mij na afloop waarom ik niet Pxd4 had gespeeld. Ik zei dat het volgens mij niet goed zou aflopen. Hij adviseerde mij om nog maar eens te kijken. En daar gaan we dan:
12. … Pxd4
13. Dxa7 Pxe2+
14. Kh1 (de enige mogelijkheid)
14. … Lb5
15. a4 Ld3
De koning kan nu altijd naar d7 als het moet. En zwart heeft een stuk gewonnen en heeft zijn gambietpion weer terugverdiend.
Minder dramatisch voor wit is natuurlijk 13. Dd1, maar mijn angst voor 13. Dxa7 is dus geheel onterecht.
De volgende keer toch maar even verder doorrekenen…
