Voor de Nederlandse schaakliefhebber was het de afgelopen weken weer genieten bij het Tata Steel schaaktoernooi. Spectaculaire partijen, dramatische momenten, relatief veel beslissingen en aan het einde een spannende barrage met vier wereldtoppers. Wat een reclame voor het schaken! Heerlijk om in Nederland al jarenlang zo´n toptoernooi in huis te hebben. Voor wie niet naar Wijk aan Zee wilde afreizen boden de site van het toernooi, chess.com en Youtube genoeg mogelijkheden om het spel op de voet te volgen.
Duidelijk werd wel het krachtsverschil tussen de absolute wereldtoppers en de net iets minder sterke spelers. De vier spelers met de laagste rating (Donchenko, van Foreest, Ju-Wenjun en Warmerdam) werden zeker niet weggespeeld, maar moesten toch op hun tenen lopen om aan te haken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze spelers wel bewonder om hun moed en uithoudingsvermogen. Je weet al dat je boven jezelf uit moet stijgen voor een goed resultaat. De sterkere spelers gaan er al voor zitten als ze tegen jou moeten, en als je niet goed in vorm bent ruiken ze helemaal bloed. Een toernooi van dertien ronden kan dan heel erg lang duren.
Wei-Yi is de terechte winnaar gezien zijn sterke spel in de laatste rondes. Dat uiteindelijk snelschaak de beslissing moest brengen doet daar niets aan af. Snelschaken is een beetje als penaltyschieten en in de laatste partij hield Wei-Yi het hoofd koel. Gukesh zal nog wel heel erg vaak terugdenken aan het moment dat hij in het reguliere toernooi in gewonnen stelling in vliegende tijdnood voor de derde keer dezelfde stelling op het bord zette en met remise genoegen moest nemen. Abdusattorov stond één ronde voor het einde nog eerste en Giri ging in de eerste week alleen aan de leiding. Knap hoe zij zich na tegenslagen toch weer wisten terug te vechten.
De laatste ronde volgde ik via de site van het toernooi en ik heb mij erg vermaakt met de commentatoren. Voetbalverslaggevers proberen juist altijd heel zakelijk commentaar te geven, maar de schaakcommentatoren lieten ongegeneerd hun emoties de vrije loop. “Oh nee, hij opent de g-lijn.” “Dit wordt heel gevaarlijk!” “Kijk nou, die toren gaat aan de andere kant van het bord de beslissing brengen.” Ik ben wel nieuwsgierig hoe dit komt. Is het omdat we op schaaksites toch schakers onder elkaar zijn? Of is het een verschil tussen commentaar op radio of televisie en commentaar via de sociale media? Ik vond het opvallend.
We moeten weer een jaar wachten tot de volgende editie van dit toernooi. Gelukkig zijn er dit jaar nog genoeg andere mooie evenementen. Zo staat voor april dit jaar het kandidatentoernooi op de agenda. Ik kijk er nu al naar uit.