Tijdens de laatste HSB wedstrijd tegen Rijswijk 3, had ik als enige verloren. Dat voelt nooit goed, maar zoals Martin schrijft in zijn artikel over het kampioenschap van het eerste team, heb ik in het begin van de competitie goed bijgedragen aan het team.
Het schaken voor de HSB competitie is anders als het schaken voor de interne competitie, ik neem minder risico en denk wat langer na. Soms is dit te lang….
Ik had zwart en na een rommelige opening stond ik een pion achter, maar ik had meer ontwikkeling. Die opening blijkt achteraf het het Evans gambiet accepted, Andersson variation te heten…. Ik moet toch wat meer aan openingstheorie doen.
Tactisch spelen en meer complexiteit is wat ik zocht en na 23) Tg1 stond de volgende stand op het bord:
Hier moest een offer of iets dergelijks inzitten, maar ik kon het niet vinden. Tijdens de wedstrijd tegen SHTV3 moesten we winnen en ik heb toen wel geofferd met succes en in de interne competitie ga ik er ook altijd voor. Maar ik wist niet precies hoe we er voor stonden, mijn tijd was krap dus ik ging ook niet vragen of kijken en ik besloot voorzichtig verder te spelen. Maar ik had al teveel tijd besteed en verloor een zet of 10 later op tijd. Jammer maar helaas.
Achteraf gezien met hulp van chess.com, bleek het offer er toch in te zitten en is 23) .. Pxh3 toch de beste zet. Die had ik inderdaad gezien, maar ik had het verkeerd doorgerekend.
Na 24) gxh3 moet niet volgen, 24) .. Lxf3+, maar 24) .. Txf3!; ik had al mijn tijd verspeeld aan het verder doorrekenen van de verkeerde voortzetting…
In de vele varianten die volgen wint zwart.
Misschien toch maar in het vervolg “op gevoel” het offer plegen en dan tijdens het verder spelen de verdere varianten ontdekken. Een wijze les…. of toch te gevaarlijk?