Enige tijd geleden zag ik op de toernooi-site van de KNSB het BPB Limburg Open staan. Een internationaal toernooi dat in het pinksterweekeinde stond gepland. Een wat ruimer opgezet weekend-toernooi. Verdeeld over 4 dagen 7 ronden. Leek mij wel leuk om daar met Jie-Ren naar toe te gaan. Ik schreef ons dus al vroeg in en dat was maar goed ook. Het werd druk, heel druk.
Maar liefst 500 deelnemers kwamen op dit jubileumtoernooi af. Verdeeld over 3 in speelsterkte verschillende groepen. De A-groep voor GM en zo , de B-groep voor spelers die graag naar de A-groep willen en de C-groep voor de echte liefhebbers die denken dat zij kunnen schaken. Wat opviel was de grote deelname van jeugdschakers in alle groepen.
Uiteraard heb ik wel de wens om ooit in de A-groep te spelen maar …… dat gaat natuurlijk nooit meer lukken. Zeker niet , als je in de voorbereiding op de interne competitie-avond een Dame cadeau geeft aan je tegenstander. Een “betere generale kan bijna niet “ . Dus ik reisde niet af met een lekker schaakgevoel.
Uiteraard speelden ik en Jie-Ren mee in de C-groep. Voor Jie-Ren een uitstekende manier om ervaring op te doen tegen hogere ratinghouders. Hoe verliep het toernooi uiteindelijk ?
Jie-Ren begon werkelijk overdonderend. In de 1e ronde met wit tegen een senior met rating 1345. In een rustige Franse partij speelde Jie-Ren zijn tegenstander rustig naar een nederlaag. In de analyse bleek zijn tegenstander vrijwel kansloos. Dan de 2e ronde. Nu tegen een Duitse tegenstander , rating 1617 !! En dan ook nog met de zwarte stukken. Vooraf als te zwaar bestempeld maar ja, je hebt altijd een kans.
Zijn tegenstander dacht Jie-Ren te overvallen met de opening b4 , de Sokolsky-opening. In de wandelgangen ook wel de Orang Oetang opening genoemd. Een soort gambiet waarbij de geofferde pion b4 wit actief spel moet opleveren. Maar dan moet je als witspeler natuurlijk wel actief blijven spelen. Jie-Ren kende deze opening niet. Hij volgde gewoon zijn eigen plan. Openingszetten die hem zelf op bekend terrein bracht , in dit geval een soort Pirc-opstelling. Zijn tegenstander werd daardoor zelf verrast. En al gauw was van enig actief spel geen sprake meer en kon ook deze duitse opponent de hand schudden. 2 uit 2 !
Het leverde Jie-Ren complimenten en vermelding in het toernooi-verslag op. Met een rating van 949 stond hij na ronde 2 bovenaan met allerlei hogere ratinghouders. Waar ging dit naar toe leiden ? In ronde 3 speelde hij aan 1 van de topborden tegen de als tweede geplaatste speler met een rating van 1832. Een soort Martin Mellens. Leuk voor de ervaring maar de verwachting was dat de stukken snel in de doos konden. Maar dat was niet zo. Jie-Ren bouwde zijn witte stelling rustig op naar een ( ook volgens zijn tegenstander) positionele plus. Ik dacht bij mijzelf, dit kan toch niet. En helaas ,door een kleine tactische voortzetting van zijn tegenstander, verloor Jie-Ren een stuk en daarmee ook de partij. Zijn tegenstander zei na afloop dat Jie-Ren mogelijk gewonnen stond.
Maar het is voor zo’n jong ventje al heel wat dat hij het zo lang volhoudt. In de daar op volgende ronde speelde Jie-Ren nog tegen spelers met rating 1693 ( 0 ) , rating 1379 (1) , rating 1221 ( 0 ) en rating 1495 (1). Met 4 punten een TPR van 1562 ( t.o.v. eigen rating 949) een geweldige prestatie.
En hoe deed zijn vader het dan ? Wel , na het smadelijke verlies tegen Tom in de interne competitie wilde ik sportieve revanche in dit toernooi. Ik won de 1e ronde in slechts 20 zetten. Mooie start. In de 2e ronde tegen een jonge Duitse tegenstander. Ik ben altijd voorstander van actief spel, zeker als je met wit speelt. Maar in deze partij vergat ik om onverklaarbare redenen alle openingsregels. Mijn witte stukken verzamelden zich lekker op een kluitje in het eigen centrum om naar elkaar te kijken. Na wat moeizaam geschuif kwam ik eindelijk actiever te staan en maakte mij klaar voor een mat-aanval. En weer vergat ik een belangrijke regel , neem de tijd voor dat je een zet doe. Maar kennelijk dacht ik dat ik aan het snelschaken was, want in de voortzetting van die aanval gaf ik pardoes een stuk weg en daarmee ook de partij. Iets waar ik naderhand nog meer spijt van zou krijgen.
In de daarop volgende ronden won ik 2x en 1x remise. Op de slotdag bekeek ik de ranglijst en wist dat met 2 overwinningen er wellicht nog iets moois in het verschiet lag. In de 6e ronde een sterke jeugdspeler in de leeftijd en speelsterkte van Jie-Ren. Ik was dus op mijn hoede en dat was zeker niet onterecht. Ik dacht hem te verassen met mijn opening. Dat was ook zo maar hij veraste mij nog meer door zijn uitstekende actieve tegenspel. Met grote moeite wist ik mijn stelling overeind te houden. Door een onnauwkeurigheid won ik een stuk en daarmee de partij. 1e punt binnen.
In de 7e ronde weer een jeugdspeler. Dit keer een jongedame die vorig jaar nog NK-kampioen t/m 14 was. Pfff, ik kon de borst weer natmaken. Bij winst kon ik in de prijzen vallen. Ik koos met zwart voor mijn vertrouwde Zwarte Leeuwopstelling. En dat bleek te helpen want mijn tegenstandster wist zich geen raad. Na 15 zetten was het positioneel wel uit. Ik won de kwaliteit en enkele pionnen. Voor de vorm speelde ze nog even door (haar trainster Zhao Qing Peng was er ook) maar enkele zetten daarna gaf ze op. Ik had inmiddels 5,5 punt !
Nu was het afwachten op de andere borden en bleek ik uiteindelijk gedeeld 2e te zijn geworden. Met slechts een half punt achter op de 2 koplopers. En gingen mijn gedachten naar ronde 2 want als ik …….. dan had ik ………. Tja , daar koop ik dus niks meer voor.
Maar al met al, het was een goed toernooi. Beiden ratingpunten verdiend met goed spel. Verder was de organisatie dik in orde, het was gezellig, veel bekende gezichten gezien en nieuwe ontmoet. Volgend jaar gaan we zeker terug. En hoop ik stiekem op nog meer deelnemers van SV Voorburg.
Ike
