Het team van Schaakvereniging Voorburg heeft de eerste wedstrijd in klasse 2a van de Haagse Schaakbond verloren. Tegen Rijswijk 3 werd het 5-3. Er had zeker meer in gezeten. In een enerverende slotfase ontglipte Voorburg een gelijk spel. Al met al kwam de overwinning wel terecht bij het team dat er het meeste recht op had.
De avond begon niet goed voor Voorburg. Debutanten Rob van der Kamp en Siyar Zengin konden niet stunten en verloren hun partij. Rob werd verrast door de Scandinavische opening van zijn tegenstander. In de scherpe stand die ontstond wist hij bijna alle kluwen te ontwarren. Eén foute zet kostte hem echter de kop. Siyar speelde een positionele partij, waarin zijn tegenstander een lichte maar onaangename druk op de stelling uitoefende. Uiteindelijk koste dit Siyar een stuk, waarna een nederlaag niet meer te vermijden was.
Voorburg deed wat terug door een winstpartij van Martin Mellens. Martin had moeite met de stugge Slavische opstelling van de tegenstander, maar wist toen door een enigszins toevallige combinatie een cruciale pion te winnen. Vervolgens stortte de verdediging van de tegenstander als een kaartenhuis ineen. Helaas verloor ook Hans Visser zijn partij. Hij stond een kwaliteit achter, maar zijn paard drong dreigend de stelling van zijn tegenstander binnen. Er leken kansen op een remise, maar een opgerukte vrijpion werd Hans ten slotte te veel.
Het leek een vrij kansloze avond te worden, maar toen keerden de kansen. Lex Zijlstra wist een spannende partij remise te houden. Lex speelde zijn geliefde Marshall variant van het Spaans en leek materiaal te kunnen winnen. Zijn tegenstander had het beter gezien en bleef een pion voor, maar had wel een geïsoleerde dubbelpion op de a-lijn. Dat zorgde uiteindelijk voor remisekansen. Door slim spel wist Lex dan weer de ene en dan weer de andere vrijpion te bedreigen, zodat ze niet verder konden oprukken. In ongeveer gelijke stand werd tot remise besloten.
De overige borden boden allen kansen voor de spelers van Voorburg. Adrie Goebertus speelde een spectaculaire partij, waarin hij een paard verloor, maar daar een hand vol pionnen voor terug kreeg. Deze stormden naar voren en dreigden te promoveren. Zijn tegenstander reageerde met een dreigende mataanval. In een onduidelijke stelling bood zijn tegenstander remise aan. Door een misverstand met Martin en omdat hij de stelling niet vertrouwde besloot Adrie tot remise. In de analyse werd niet duidelijk of hij had kunnen winnen. Wel bleek dat het minste of geringste foutje van beide kanten tot verlies had kunnen leiden. Jan Nienhuis bracht met een overwinning de spanning terug. De manier waarop de zege tot stand kwam was bepaald opmerkelijk. Jan speelde prima en wist een mooie mataanval te creëren. Hij dreef de vijandelijke koning in het nauw en kon kiezen tussen een vrij éénvoudige damewinst en een wat moeilijker te vinden mat in twee. Tot verbijstering van de toeschouwers dacht Jan nog een mat te zien, waarbij hij echter over het hoofd zag dat het veld door een toren werd gedekt. Toen gebeurde het ongelooflijke: zijn tegenstander dacht ook dat het mat was en gaf op! Winst voor Jan. Eigenlijk jammer dat de partij zo moest eindigen. Jan had mooi gespeeld en de winst was volkomen verdiend.
Hiermee lag de druk op de schouders van Ike Tjin á Lien. Hij speelde een positionele partij. In een vrij dicht geschoven stelling was lange tijd niet duidelijk wie de beste papieren had. In de slotfase kreeg Ike echter duidelijk de overhand. Hij stond drie pionnen voor, maar zijn koning stond wel aardig in het nauw en zijn tegenstander had aanvalskansen. Beide partijen kwamen in behoorlijke tijdnood, de speler uit Rijswijk het meest. Ike wist de koningsaanval goed te pareren en maakte zich op om met zijn pluspionnen naar voren te trekken. Toen ging plotseling het licht bij Ike uit. Was het de spanning? Was het een boze geest die door de zaal zweefde? We zullen het niet weten. Eerst gaf Ike een pluspion weg . Wat erger was: zijn tegenstander kreeg nieuwe aanvalskansen en viel ook een tweede pion aan. Ike dacht die op ingenieuze wijze te verdedigen, maar zag daarbij over het hoofd dat zijn koning inmiddels weer bedreigd werd. Een verbaasde Ike stond ineens mat. De bar was dicht, het was dinsdag, en Ike moest nog terug met de auto, anders had een ongebreideld zuipen zijn aanvang genomen.
Jammer dat Voorburg er niet in geslaagd is een punt uit het vuur te slepen. We zullen dit seizoen alle punten nodig hebben om ons te handhaven en dit leek niet één van de sterkste teams. Het vertoonde spel biedt echter hoop voor de rest van het seizoen.
