De avond speelde zich af in het Motion College in Zoetermeer waar de eindronde van de eerste klasse (1A en 1B) werd gespeeld. Er waren dus 16 teams en 128 schakers.
Ik heb voor de volledigheid de rating van de spelers bij hun naam gezet. De tegenstander was duidelijk in het voordeel met een gemiddelde rating van 1891 tegen een gemiddelde rating van VB1 van 1784 We hebben dapper gestreden maar helaas met 4.5-3.5 verloren.
Hans
Hierbij een kort overzicht:
Bord 1: Partij Leo Bolle (1880) – Hubert Schoen (2080) uitslag 1-0
Het was een gelijk opgaande strijd tot ongeveer zet 60. Daarna raakte Hubert de weg kwijt door mijn opgerukte a pion. Zijn Koning had zijn centrale positie niet mogen opgeven. Winst was dan onmogelijk geweest. Tijdnood + stress doen gekke dingen met je.
Bord 2: Partij Bart van den Bosse (1865) – Victor Burgers (-) uitslag 1-0
Na een Konings-Indische opening wist mijn tegenstander een sterk centrum te pakken en was er een duidelijk aanvalsplan van mijn tegenstander. Een aanval op mijn koning aan de koningszijde. Ik heb de koningszijde lang dicht weten te houden en probeerde de aandacht te vestigen op de koningenzijde. Een tactische zet aan de koninginnenzijde bleek echter onvoldoende om voor gevaar te zorgen. De druk van de pionnen werd te veel. Het gebrek aan ruimte zorgde voor weinig kansen en ik moest uiteindelijk een opening toestaan. Na wat losse flodders op de koninginnenzijde was de opening aan de koningszijde fataal.
Bord 3: Partij Siyar Zengin (1741) – Evert Baak (1907) uitslag ½-½
Ik speelde een vrij solide partij en kwam nooit echt in de problemen. Ik probeerde via de damezijde een aanval af te dwingen en dat ging een lange tijd goed, totdat ik op zet 14 de cruciale Pc5 miste waardoor ik mijn voordeel verloor. Later forceerde ik een dameruil om via het eindspel iets af te dwingen maar zag uiteindelijk toch geen doorslaggevende doorbraak. Uiteindelijk gingen wij beiden akkoord met remise omdat mijn tegenstander, ondanks met een pion extra, zelf ook niks kon forceren. https://lichess.org/7ogyPjnS#1
Bord 4: Partij Olaf van Leeuwen (1910) – Bart Kroon (1823) uitslag 0-1
Ik speelde een variant in de Caro Kan waarbij ik een pion offer om de pionnen stelling uit balans te krijgen. Dit lukte en ook mijn tegenstander leek wat uit balans door de opening en het lukte om de pion terug te winnen en het loperpaar te verkrijgen. Er ontstond een stelling met kansen voor beide kanten, waarbij mijn tegenstander een aanval opzette op de koningsvleugel, maar zich halverwege bedacht en prompt besloot koninginnen te ruilen. Hierna was het gevaar geweken en kon ik dankzij de betere pionnenstelling en het loperpaar eerst 1 en later een tweede pion winnen, waarop mijn tegenstander opgaf.
Bord 5: Partij Klaas Bakker (1815) – Theo Bovenlander (1867) uitslag 0-1
Mijn partij zag er niet uit. Met wit kreeg ik met de afruilvariant van het Frans geen voordeel; integendeel, ik wist me geen goed raad met de zwarte opstelling met Ne7 en f6. Terwijl ik wat probeerde op de damevleugel kreeg ik op de Koningsvleugel een daverende aanval over me heen welke mijn tegenstander zeer fraai met een dubbel stukoffer afrondde. Verdiend verloren.
Bord 6: Partij Martijn Hofstee (1793) – Yvo Khuling (1812) uitslag ½-½
Het werd een Pirc op bord 6, waarbij ik de a-pion liet opkomen. Dat gaf een gevecht over controle op de damevleugel waarin ik de overhand kreeg. Mijn tegenstander (die ik kende van zaterdagmiddag potjes in de Passage) pakte mijn vergiftigde pion op c7 waarna zijn toren in het gedrang kwam. Een aantal zetten later won ik de kwaliteit en zag een veelbelovend eindspel tegemoet. Ik werd overmoedig en stond toe dat mijn tegenstander ook spel kreeg. De klok tikte meedogenloos weg. Ik zag een tegenoffensief opkomen dat me de partij kon kosten. Ik besloot mijn toren voor een loper te geven en bood remise aan (ware ik niet in tijdsnood geweest dan had ik doorgeschoven). Het halve punt werd in dank aanvaard. Achteraf denk ik dat ik met dame op de baseline mijn f-pion had moeten duwen voor meer zekerheid achterin.
Bord 7: Partij Hans Mes (1661) – Ed Olvers (1854) uitslag ½-½
Een positionele partij waarin ik probeerde zoveel mogelijk stukken naar de koningsvleugel van de tegenstander te dirigeren. Interessant is dat er pas op zet 18 voor het eerst werd geslagen; De aanval kon ik uiteindelijk toch niet doorzetten. Het eindigde in remise door herhaling van zetten bij een volgens de computer een gelijke stand.
Bord 8: Partij Bart Verbeek (1857) – Marcel Denie (1760) uitslag 1-0
Na de opening kreeg ik een geïsoleerde pion op d6. Het zwakke veld op d5 dacht ik te kunnen verdedigen met een paard op c7. Na een slimme uitlokking van een verzwakking van b6 kon zijn zwarte loper mijn paard verjagen en daarmee veld d5 met zijn paard bezetten. Daarna moest ik een kwaliteit inleveren en was het snel afgelopen
