Gisteren was een belangrijke wedstrijd voor Voorburg 2. Promotie 4 was op papier een sterker team en met winst doen we echt mee voor promotie. Uiteindelijk heeft de wedstrijd geweldig voor ons uitgepakt, met een monsterzegen van 7,5-0,5 . Door het verlies van Rijswijk 4 staan we nu eerste op Match Points en ook op de bordpunten staan we flink voor. Het team heeft huiswerk gekregen om de eigen partij te beschrijven om mij tijd te besparen. Zelf heb ik iets nieuws geprobeerd en de games toegevoegd in het artikel. Als je met analyse wil kijken kan dit nog steeds met de vergrootglas knop links onderin.
John Tan (1757) – Rik Langeveld (1582) (0 – 1)
Van tevoren had ik gezien dat mijn tegenstander eigenlijk altijd Schots gambiet speelt. Hier heb ik dus ook wel wat tijd in gestopt om te oefenen. Je snapt mijn verbazing toen mijn tegenstander 4.Ng5 speelde… Dag voorbereiding. Gelukkig had ik deze lijn al eerder gehad want het is een beetje een chaos. Zelfs de raar uitziende Bc5 heb ik in die partij gespeeld en ik wist dat de computer dit idee niet afwijst. Na f4 was ik op nieuw terrein. Ondanks dat ik hier een pion achterstond was mijn positie niet slecht. Zwart heeft voldoende compensatie. Ik baal een beetje van het aantal tactics dat ik gemist heb, maar uiteindelijk heb ik er toch eentje weten te vinden en kwam ik een kwaliteit voor te staan. Hierna was het makkelijk uitspelen.
Yvo Kuhling (1581) – Jan Veldhuizen (1666) (1 – 0)
Toen ik de hand schudde van mijn tegenstander wist ik dat het geen partij ging worden van snelle gambietjes of opzichtige trucs. Ik opende met de Vienna en langzaam brachten we onze legers in hoogste staat van paraatheid. Op de 17e zet had zwart de keuze tot een passieve voortzetting (pion F6) of om er met gestrekt been in te gaan (pion F5). Hij koos voor het laatste. Wat volgde was een wederzijds Expelliarmus over de F-lijn, waarin in luttele zetten 38 punten aan cavalerie het strijdveld verliet. Nadat de rook weer optrok had ik een eindspel met actieve loper tegen kreupel paard (schoolvoorbeeld uit de lessen van Elmar). Het remise aanbod liet ik voor wat het was en een aantal zetten later had zwart zich in een Zugzwang gemanoeuvreerd. Mijn accuracy van 93,9% over een pot van 45 zetten betekende overigens een nieuw PR.
Frans Martens (1559) – Jan Kroon (1506) (1/2 – 1/2)
Ik had voorbereidt tegen D4, PF3, e6 maar na c4 was ik uit m’n prep en moest ik op eigen kracht verder. Mn tegenstander nam veel ruimte met f4 en g4 maar verzwakte zn koning daarmee wel. Aan beide kanten aanvalskansen en na zet 23 biedt m’n tegenstander remise aan. Ik zie dat we 2-0 voorstaan en accepteer na kort overwegen. Ik bleek uiteindelijk wel net beter te staan, vanwege iets concretere aanvalsopties.
Sergio Grammatico (1528) – Jo Lipka (1536) (1 – 0)
Mine was a King’s Indian where White attacks on the queenside and Black pawn-storms on the kingside. White breaks through first and when Black opens the king is was too late. In the last few minutes, after a rook sacrifice, Black missed a draw by perpetual, so when the checks were over, he resigned – or White would make a 2nd queen and win.
Rob de Vries (1349) – Tom van Boheemen (?) (0 – 1) < Man of the match ( Mooie tactic! )
Yesterday I got to play my favorite response to E4, the Petrov. After a relatively standard opening which we blitzed out (worrying me as I thought he might know more theory than I do) my opponent thought on move 12 it was okay to grab a pawn by eliminating its defender on C6. It was not. I could sacrifice my bishop (!!) on G2 in order to restore material balances and blast open his king. This threw my opponent off: Of all responses he chose to willingly give up the exchange, leading to a -5 evaluation. 5 moves later he resigned as mate was unavoidable.
Cosmo Kuhling (?) – Chris Schoon (1367) (1 – 0)
De partij was een messcherpe variant van de Ruy Lopez, waarin ik met een dominant pionnencentrum een sterke positie wist te bereiken. Door de activiteit van mijn stukken blunderde mijn tegenstander uiteindelijk een ‘family fork’ en materiaalverlies. Mat volgde snel.
Jeroen de Roo (1343) – Dorus Brouwer (?) (0 – 1)
De partij begon rustig, waarbij zwart, iets beter kwam te staan. Zwart miste echter een aftrekaanval waarna het gelijk stond. Vervolgens vroeg de stelling om een paardoffer dat ik lang overwogen, maar niet gespeeld heb. Daarmee kwamen we in een scherpe positie waarin over en weer geblunderd hebben. In het eindspel wist ik twee pionnen te promoveren, waarna het snel afgelopen was.
Denie Cheng (?) – Dolf Strikwerda (?) (1 – 0)
Ik ben wit hier. < Denie zijn verslagen zijn net zo kort als zijn partijen, maar we zijn wel blij met hem, want schaken kan hij!